24 Kasım Öğretmenler Günü şiirleri! 2, 3, 4 kıtalık, uzun-kısa, Öğretmeler Günü şiirleri! Öğretmenler Günü için kısa, güzel şiirler!
24 Kasım tarihinin gelmesi ile birlikte 24 Kasım Öğretmenler Günü şiirleri konusu birçok kişi tarafından merak konusu oldu ve 2, 3, 4 kıtalık, uzun-kısa, Öğretmeler Günü şiirleri Halinde araştırılmaya başlandı. Bu haberimizde birçok kişi tarafından araştırılan 24 Kasım Öğretmenler Günü şiirleri sizler için haberimize ekledik. İşte 24 Kasım Öğretmenler Günü şiirleri! 2, 3, 4 kıtalık, uzun-kısa, Öğretmeler Günü şiirleri! Öğretmenler Günü için kısa, hoş şiirler!
24 KASIM ÖĞRETMENLER GÜNÜ ŞİİRLERİ
‘ÖĞRETMENLER GÜNÜ’ ŞİİRİ
Daha küçükken, bana okuma yazma öğrettin
Başarılı olmam için, sürekli gayret sarf ettin
Öğrencilerin geleceği için, daima eridin bittin
Geçimini sağlamak için, neden? pazara gittin
Yetkililer niye? Elinizden tutmuyor, öğretmenim
Sınıflarda yeniden keyifli olan, öğretmenim benim
Ülkemin geleceği için, diyordun kutsaldır cildim
Yine diyordun kâfi ki, cehaleti daima yeneyim
Saygı paha öğretmenim, canım benim bir adedim
Bizlere verdiğin bilgilerle, daima sevinç dolsun hanem
Öğretmenlerinize hürmet duyun sıkıntısı, biricik annem
Bizlere verdiğin ilhamla, takdirle gelirdi karnem
Sizlere ne kadar şiirler yazsak, hakkınızı ödeyemeyiz
Ülkemin geleceğine taraf verensiniz, sizden vazgeçemeyiz
Verdiğiniz emeğinizin karşılığını, kimseye veremeyiz
Kesinlikle bütün öğretmenler gereksizdir, diyemeyiz
(Fikret Gürsoy)
‘ÖĞRETMENİM ŞİİRİ’ ŞİİRİ
Güler yüzlü öğretmenim,
Bir tanesin, canım benim.
Masallarla bilmeceler,
Anlatırsın neler neler…
Kalemimi tutamazken
Kitabımı açamazken
Bir de baktım yazıyorum,
Sular üzere okuyorum.
Çalışıp güzel olmayı,
Koşup el ele vermeyi,
Bu hoş yurdu sevmeyi
Sen öğrettin öğretmenim.
Bizde pek çok emeğin var,
İçimizde çok yerin var
Yetiştirdin hepimizi,
Ver öpelim elinizi.
(Süleyman KARAGÖZ)
‘TÜRK ÖĞRETMENİNE’ ŞİİRİ
Bazen ölüler yurdu korur,bazı da sağlar;
Göz ışığı karışmazsa şahadet kanı ağlar,
Yoksulluğun ufkunda erirken bile mağrur,
Sensin o acıklı parıltı,O derin Parıltı,O büyük parıltı,
Hoşnutsun ,eğilmiş okuyorsun ,yazıyorsun;
Ey terli alın,ey Güneşin öptüğü insan.
Şöhret aramaz,şân aramaz,nâm aramazsın;
Cemiyetin omzunda da yokmuş kadar azsın;
İlmin sesi haykırmaz:İlim şarlatan olmaz.
Sessiz de seven yoksa vatanlar vatan olmaz.
Sen yurdunu,haykırmayarak bâtın seversin,
Kalmışsa şayet,ömrümü Tanrı’m sana versin
(MİTHAT CEMAL KUNTAY)
‘BİRİCİK ÖĞRETMENİM’ ŞİİRİ
Öpmek istiyorum daima o şefkatli elleri.
Yerimde sayıyordum alıp geçtin ileri.
Bana daima sen öğrettin o hoş bilgileri.
Benim bilgi kaynağım, sevgili öğretmenim.
Hep okulda geçirsem günleri, geceleri,
Daha erken öğrensem harfleri, heceleri.
Sende gizli bulunan o hoş bilgileri,
Ben de almak isterim biricik öğretmenim.
İstemez oldum artık vefasız geceleri.
Hep sınıfımda olsam, okusam heceleri.
Atamın önerdiği olmam istenen yeri,
Bana sen hazırladın biricik öğretmenim.
(Hakkı ÇEBİ)
‘ÖĞRETMENİM’ ŞİİRİ
Güler yüzlü öğretmenim,
Bir tanesin, canım benim.
Masallarla bilmeceler,
Anlatırsın neler neler…
Kalemimi tutamazken
Kitabımı açamazken
Bir de baktım yazıyorum,
Sular üzere okuyorum.
Çalışıp düzgün olmayı,
Koşup el ele vermeyi,
Bu hoş yurdu sevmeyi
Sen öğrettin öğretmenim.
Bizde pek çok emeğin var,
İçimizde çok yerin var
Yetiştirdin hepimizi,
Ver öpelim elinizi
(Süleyman KARAGÖZ)
